એ અદભુત બારાત હતી
લગ્નની પહેલી રાત હતી
ફૂલોની સજાવટ હતી
અસહ્ય ઇચ્છાઓ હતી
ધણું બધું પૂછવાનું હતું
કેટલું બધું કહેવાનું હતું
વસ્ત્રોનું બંધન છુટ્યું હતું
અંગમાં અંગ સમાયું હતું
અફસોસ મિલન બેકાર હતું
તારું દિલ તો બીજે ફરાર હતું
વિજય જોશી ‘શબ્દનાદ’
Advertisements
પ્રતિસાદ આપો